Tüm canlı organizmalarda olduğu gibi bitkilerin de, yetiştikleri koşullarla değişik etkileşimler gösterdiğini artık hepimiz biliyoruz. Bitkilerin yaşamını oluşturan büyüme ve gelişme ile ilgili olaylar, genetik yapı ve çevre koşulları tarafından yönlendirilir. Bir bölgedeki, bitkisel üretim çeşitliliği ise büyük oranda çevreyi oluşturan bileşenler tarafından belirlenir. 

Meyve ağaçlarının bir bölgede yetiştirilebilirliği, verim

Şeftali (Prunus persica L. Batsch) ve onun bir varyetesi olan nektarinin (Prunus persica var. nucipersica Schneid.) anavatanı Çin olup, yetiştiriciliği dünyanın birçok bölgesinde ve farklı ekolojilerde taze meyve ve meyve suyu tüketimi için yapılmaktadır. Şeftali, 25-45 kuzey ve güney enlem dereceleri arasında yetiştirilmektedir. Şeftali Orta Asya’nın yüksek dağları üzerinden eski

Kiraz yetiştiriciliği konusunda Türkiye’de ilk çeşit denemeleri kapsamlı olarak Yalova Atatürk Bahçe Kültürleri Merkez Araştırma Enstitüsünde “Yerli ve Yabancı Kiraz-Vişne Çeşitlerinin Seçimi” adlı çalışma ile Dr. Fahrettin ÖZ (1975) tarafından yürütülmüştür. Bu çalışmada, 1974 ve 1975 yıllarında yerli ve yabancı orijinli 51 kiraz, 7 vişne ve 1 adet kiraz-vişne melezi

Türkiye, kayısıda sofralık çeşitlerle lider

Kayısı (Prunus armeniaca L.) anavatanı Orta Asya, Batı Çin ve İran-Kafkasya olan, dünyada başta Akdeniz ülkeleri olmak üzere birçok ülkede ve özellikle ülkemizde ekonomik olarak yetiştiriciliği yapılan bir sert çekirdekli meyve türüdür.  Kayısının farklı iklim koşullarına adaptasyonu şeftaliye göre daha zayıftır. Ülkemiz, sofralık kayısı yetiştiriciliğinde

Erik (Prunus domestica L.), çok sayıdaki tür ve çeşitleri ile dünyanın değişik iklim bölgelerine adapte olmuş ve yayılmış bir sert çekirdekli meyve türüdür. Eriğin bu kadar geniş bir alana yayılmasında tür sayısının fazla olması, türlerin birbirlerinden farklı iklime sahip bölgelerden çıkmış olmaları ve her bölgeye uygun anaç zenginliği önemli rol